A Review Of دکوراسیون خارجی
پس از پایان یافتن قیمومت بریتانیا بر فلسطین در ۱۴ مه ۱۹۴۸ و با اعلام تشکیل دولت اسرائیل، کشورهای عربی اطراف (مصر، ماوراء اردن، عراق و سوریه) به این سرزمین حمله کردند[۸] و بلافاصله نیروهای اسرائیلی و چندین شهرک یهودینشین را هدف گرفتند.
به گفته لاپیر و کالینز، اعراب تدارکات را کاملاً نادیده گرفتند و رهبر آنها، فوزی القاوقجی تصور میکرد که سربازانش میتوانند فقط با پولی که مردم فلسطین اهدا میکنند، ادامه چیدمان منزل دهند.[۷۵] با این حال، گلبر میگوید که اتحادیه عرب تدارکاتی را از طریق پیمانکاران ویژه ترتیب داده بود.
تصمیمات زیادی در خارج از کشور گرفته شد که تأثیر مهمی بر نتیجه درگیری داشت.
سرهنگ دوم جک چرچیل در صحنهٔ درگیری حضور داشت و بعداً شهادت داد که او سعی کرده از طریق بیسیم برای پشتیبانی به کاروان هداسا کمک کند، اما درخواستش رد شد.[۱۴۳]
[۶۶] به هر حال تحریمی که در ماه مه ۱۹۴۸ توسط شورای امنیت سازمان ملل بر تمامی کشورهای عربی اعمال شد، مشکلات بزرگی را برای آنها ایجاد کرد.[۶۷][۶۸]
با وجود تنوع زیاد در این محصول، انتخاب محصولی که متناسب با دکور و سبک خانه باشد کار چندان ساده ای نیست. ..
تحلیلهای تاریخی از انگیزهها و نتیجهگیریهای این نشست متفاوت است. به گفته دومینیک لاپیر و لری کالینز – و همچنین تاریخ نگاران اسرائیل[۱۵۵] – هدف پشت مذاکره دستیابی به یک معاهده صلح و اجتناب از حمله نیروهای عرب بود.
بن گوریون تصمیم نهایی را به شلتیل واگذار کرد. به این ترتیب نبرد برای فتح اورشلیم آغاز شد.[۱۶۲]
عبدالقادر الحسینی، رهبر نظامی برجسته در طول جنگ داخلی فلسطین.
یاکوف دوری به عنوان رئیس ستاد منصوب شد، اما این ییگائیل یادین بود که مسئولیت ریاست عملیات را به عهده گرفت. پالماخ به فرماندهی یگال آلون به ۳ تیپ نخبه به تعداد ۱۰ تا ۱۲ نفره تقسیم شد و نیروی متحرک هگانا را تشکیل داد.[۹۰] تلاشهای بن گوریون برای حفظ کنترل شخصی بر ارتش تازهتشکیلشده اسرائیل، در اواخر ماه ژوئیه به شورش ژنرالها منجر شد.
به طور مثال اگر خانه شما جایگاه همیشگی مهمان هاست و باید فضای گرم و دل انگیزی در خانه ایجاد شود، می توانید از چوب پارکت استفاده کنید و اگر خواهان محیط رسمی تر هستید استفاده از سنگ و سرامیک گزینه خوبی برای کفپوش خانه شما خواهد بود.
اولین دستورها در ۲ آوریل ۱۹۴۸ با حملات انحرافی به نقاط مختلف از جمله القسطل صادر شد.[۱۲۲] بین ۵ تا ۲۰ آوریل ۱۵۰۰ مرد از تیپهای گیواتی و هرل کنترل جادهٔ اورشلیم[۱۲۳] را به دست گرفتند و به ۳ یا ۴ کاروان اجازه دادند تا به شهر برسند.[۱۲۴]
وضعیت پس از حمله خودروی بمبگذاری شده در خیابان بن یهودا که در آن ۵۳ کشته و تعداد بیشتری زخمی شدند. پس از پذیرش قطعنامه ۱۸۱ توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد مبنی بر توصیه به تصویب و اجرای طرح تقسیم سرزمین فلسطین میان یهودیان و اعراب،[۱۱] جامعهٔ یهودی به شادی پرداختند و در مقابل با اعتراضات اعراب مواجه شد.
علل و مسئولیت این مهاجرت، موضوعی بسیار بحثبرانگیز در میان مفسران درگیری و حتی مورخانی است که در این دوره تخصص دارند. در میان علل مختلف احتمالی، افرایم کرش مهاجرت را عمدتاً به دستور مقامات عرب برای فرار نسبت میدهد،[۱۷۶] در حالی که دیگران استدلال میکنند که سیاست اخراج توسط مقامات یهشو سازماندهی شده بود و توسط هگانا اجرا شده بود.